Web Analytics Made Easy - Statcounter

مراسم یادبود هنرمند و استاد فقید «ایرج انواری» با حضور جمعی از هنرمندان، دوستان و شاگردان او ۲۲ خرداد در تالار شهناز خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی خانه هنرمندان ایران، در ابتدای این مراسم مجید رجبی‌معمار - مدیرعامل خانه هنرمندان ایران - گفت: متاسفانه من پیش از درگذشت ایرج انواری، با این هنرمند فقید آشنایی نداشتم؛ اما آنچه در این مدت کوتاه که از فقدان او می‌گذرد، از دوستانش شنیده‌ام، جز نیکی نبوده است و بسیار متاسف و اندوهگینم که خانواده هنرمندان، چنین انسان فرزانه‌ای را از دست داده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ایرج انواری یکی از بنام‌ترین استادان گرافیک در ایران بود.

در ادامه این مراسم، ابراهیم حقیقی - رئیس انجمن طراحان گرافیک ایران - گفت: ایرج انواری از جمله کسانی بود که بلد بود خوب زندگی کند و خوب زندگی کردن را نیز به شاگردان آموزش بدهد. او سهم بزرگی بر گردن گرافیک و گرافیست‌ها دارد و بخش بزرگی از گرافیست‌های امروز، از شاگردان او هستند.

او ادامه داد: سال گذشته از سوی انجمن طراحان گرافیک، کارت عضویت افتخاری انجمن به ایرج انواری اهدا شد و جا دارد امشب در این مراسم مدارک عضویت افتخاری او را در موزه گرافیک بگذاریم تا در این موزه برای همیشه به یادگار بماند. در ادامه مراسم، حقیقی مدارک عضویت ایرج انواری را در اختیار مجید بلوچ که بیش از ۲۰ سال است مسئولیت کارهای موزه گرافیک را انجام می‌دهد، گذاشت.

در بخش دیگری از این مراسم، بهرام کلهرنیا با بیان این‌که هیچ‌وقت شاگرد ایرج انواری نبوده‌ام، گفت: من در دانشکده هنرهای تزئینی، شانس این را نداشتم که شاگرد انواری باشم؛ اما خیلی زود دوستی میان ما شکل گرفت که این دوستی تا پایان عمر او تداوم داشت.

به گفته او، انواری با روحیه نازک‌بین و نوجویانه‌ای که داشت، توانست موجب تحول در رشته گرافیک و آموزش آن شود. او قلبش همیشه برای زندگی می‌تپید و همیشه کارهای متعددی برای انجام دادن داشت.

او با اشاره به روحیه نکته‌سنج و طنز انواری، اظهار کرد: انواری با یک جمله کوتاه می‌توانست چنان نیشتری به موجودیت ما (انسان) بزند که تا مدت‌ها به فکر فرو رویم. او انسان بزرگ و صاحب اندیشه‌ای بود و خدماتش هرگز از خاطر ما نخواهد رفت.

وی در بخش دیگر سخنان خود، به بیان خاطره‌ای در دوران تحصیلش در محضر استادان بنامی مانند لیلیت تریان و حسین کاظمی پرداخت.

در بخش دیگر این مراسم، لیلیت تریان در سخنان بسیار کوتاهی، یادی از حسین کاظمی کرد و گفت: اگر دانشکده‌ای به نام هنرهای زیبا برپا شد و این دانشکده فرصتی شد که همه ما دور هم جمع شویم، همه را مدیون حسین کاظمی هستیم، یاد و نامش گرامی باد.

در بخش دیگر مراسم، آرش بذرطالعی - از شاگردان ایرج انواری - چند خاطره از استادش را که مکتوب کرده بود برای حاضران خواند.

احمد انواری - پسر ایرج انواری - نیز در بخش پایانی مراسم ضمن قدردانی از نهادهایی مانند خانه هنرمندان، انجمن طراحان گرافیک، مدرسه ویژه و موزه گرافیک و افرادی که در سال‌های پایانی عمر پدرش از او حمایت کردند، گفت: از ۱۰ سال پیش بیماری پدرم مشخص شد و در این ۱۰ سال، هرگز دوستان و شاگردانش او را تنها نگذاشتند و با حضور پیوسته‌شان سال‌ها و روزهای پایانی عمر پدرم را دلپذیر کردند. هرچند تشکرهای من نمی‌تواند قدردانی کوچکی از همراهی آن‌ها باشد.

او در بخش پایانی سخنان خود، دلنوشته کوتاهی را از منیژه اساسی - پرستار پدرش - که در سال‌های پایانی عمرش از او مراقبت کرد، برای حاضران خواند.

اجرای این مراسم را اصغر رحیمی برعهده داشت و در بخش پایانی آن، غزلی را که به یاد این هنرمند فقید سروده بود، خواند و دست‌نوشته آن را تقدیم پسر ایرج انواری کرد.

ایرج انواری از استادان برجسته طراحی گرافیک بود که از سه‌ماه پیش به‌دلیل وخامت بیماری پارکینسون در بیمارستان بستری بود و در نهایت صبح روز دوشنبه، ۱۵ خردادماه در بیمارستان چشم از دنیا فروبست.

انواری از دانش‌آموختگان دانشکده تزئینی در رشته چاپ و نگارش بود. او پس از آن، در مدرسه آردکو پاریس به ادامه تحصیل پرداخت و با گرافیک روز دنیا آشنا شد. سپس در بازگشت به ایران در دانشکده سابق خود به امر آموزش پرداخت و برای به‌روزسازی طرح دروس قدیمی گرافیک تلاش کرد.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۶۵۵۸۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تشدید موج اعتراضات علیه رژیم صهیونیستی در دوسالانه هنر ونیز

شصتمین دوسالانه هنر ونیز این روزها به محملی برای بیان اعتراضات هنرمندان تجسمی سراسر جهان علیه جنایات رژیم صهیونیستی در غزه تبدیل شده است. - اخبار فرهنگی -

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری تسنیم، چند روزی می‌شود که شصتمین دوسالانه هنر ونیز آغاز شده است. رویدادی که به دلیل قدمت و وسعت به المپیک هنرهای تجسمی معروف است. این دوسالانه از اتفاقات روز جهان غافل نیست. اسفند سال گذشته بود که 8700 هنرمند، در نامه‌ای به دلیل بمباران گسترده و نسل‌کشی رژیم صهیونیستی در غزه، خواستار حذف این رژیم از دوسالانه هنر ونیز شدند. آنها در طومار خود گفته بودند که «هرگونه نمایندگی رسمی رژیم صهیونیستی در صحنه فرهنگی بین‌المللی، تأییدی بر سیاست‌های این رژیم و نسل‌کشی در غزه است».

اما امضای این طومار تمام ماجرا نبود. بنابر گزارش گاردین، همزمان با افتتاح دوسالانه ونیز در روزهای گذشته، راهپیمایی گسترده‌ای در اطراف محل برگزاری این بینال برپا شد که تظاهرات کنندگان در آن شعار «زنده باد فلسطین» و «جای مرگ در ونیز نیست» سر می‌دادند. به گزارش گاردین، این تظاهرات منجر به حضور پلیس ضدشورش شده است؛ اتفاقی که در کنار محل برگزاری یکی از بزرگترین رویدادهای هنری جهان، فضایی آخرالزمانی را رقم زده است.

توجه هنرمندان به موضوع فلسطین و نسل‌کشی مردم غزه توسط رژیم صهیونیستی صرفا به برگزاری تظاهرات و صدور بیانیه خلاصه نمی‌شود. این اهتمام را می‌توان از تصمیم کشورها برای نمایش مظلومیت مردم فلسطین نیز متوجه شد و ایران یکی از این کشورها است. قرار است پاویون رسمی جمهوری اسلامی ایران که با مشارکت حوزه هنری و موزه هنرهای معاصر تهران در بینال ونیز مستقر شده، با شعار «بنی آدم اعضای یک پیکرند» و موضوع «کودکان غزه» کار خود را پیش ببرد.

انزوای مطلق رژیم صهیونیستی در المپیک هنرهای تجسمی جهان

آثار هنرمندان ایرانی شرکت‌کننده در این دوسالانه با اشعاری از محمود درویش شاعر شناخته شده فلسطینی نامگذاری شده تا ارتباط آثار هنرمندان با مخاطبان بین‌المللی تقویت شود.

علاوه بر پاویون ایران، در محل اصلی نمایشگاه، مجسمه‌ای ابریشمی توسط دانا آوارتانی ساخته شده است که نشان دهنده آسیب بمب در غزه است. این اثر چنین عنوانی دارد: «بیا، بگذار زخم هایت را درمان کنم. بگذار استخوان‌های شکسته تو را ترمیم کنم».

در اثر دیگری که بدون عنوان (ماسک پیاز) نام دارد، عکسی بازتولیده شده از سال 1940 به نمایش در آمده که سربازان استرالیایی را در غزه نشان می‌دهد که هنگام پوست کندن پیاز، ماسک‌های ضد گاز به همراه مجسمه‌های ظریف شیشه‌ای همراهشان است.

هنوز پایون رسمی جمهوری اسلامی ایران در بینال ونیز افتتاح نشده اما پیش‌بینی‌ها حاکی از آن است که موضوع و آثار شرکت کننده از ایران در بینال ونیز بتواند موج دیگری را در راستای نمایش مظلومیت مردم مظلوم فلسطین آغاز کند.

گفتنی است مصطفی گودرزی، کاظم چلیپا، مرتضی اسدی، عبدالحمید قدیریان و غلامعلی طاهری، 5 هنرمند نامدار شرکت‌کننده در این دوسالانه هستند.

انتهای پیام/

دیگر خبرها

  • «تاریخ تحلیلی پوستر انقلاب» بر اساس کتاب شهید آوینی بررسی شد
  • از اینجا رانده و از آنجا مانده
  • پشیمانم!
  • تشدید موج اعتراضات علیه رژیم صهیونیستی در دوسالانه هنر ونیز
  • مردِ شماره «۴۴» گرافیکِ ایران کیست؟
  • (ویدئو) افشاگری عجیب درباره ایرج طهماسب
  • هفته گرافیک افتتاح شد/ دفاع تمام قد کلهرنیا از سیاست جدید انجمن
  • نمایش و نقد فیلم‌تئاتر «شهر آفتاب مهتاب» در سینماتک خانه هنرمندان
  • افشاگری عجیب درباره ایرج طهماسب
  • «سفر آخر» شهید آوینی تماشایی شد/ بینال ونیز و حواشی غرفه یهودیان